Interview: ‘De schrijfmomenten zijn lichtpuntjes in mijn leven’
Interview met bezoeker Mirella: ‘Ik schrijf al mijn hele leven. Ik heb nog steeds dagboeken van vroeger. In mijn studententijd schreef ik gedichten, nog steeds schrijf ik vaak. Sommigen dagen alleen een korte zin, een klein stukje, soms een hele blog. Schrijven ordent mijn gedachten. Ik deed eerder schrijfcursussen. Bij Stadsklooster Haarlem ontdekte ik een nieuwe manier van schrijven die bij mij past.
Susanne maakt van de schrijfmomenten een meditatieve ervaring. Haar opzet van zowel het jaarprogramma als de losse schrijfsessies maken dat je je pen het werk laat doen en gewoon doorschrijft. Je hoeft niet na te denken over mooie zinnen of de juiste woorden. Daar draait het niet om. Het zorgt ervoor dat ik mijn gedachten simpelweg op papier krijg, flarden van jeugdherinneringen worden zinnen. Mooie momenten worden een gedicht. Gekke dingen veranderen in een verhaal. Het is niet zijig of zo, soms is het prachtig, soms hebben we de slappe lach. Wat er gebeurt, is voor iedereen anders.
Durven delen brengt verbinding
Je mag delen wat je schrijft, maar het hoeft niet. Dat geeft vrijheid. Ze vraagt ons om oordeelloos te luisteren, vertelt hoe je dat kunt doen. Bijvoorbeeld door geen reactie te geven. Het wordt ook niet gevraagd. Ik merkte wel dat ik nieuwsgierig ben naar wat anderen ervan maken. En dat ik, als anderen ook delen, ook graag deel wat ik heb gemaakt. En dat geldt blijkbaar voor veel mensen, als we durven te delen ontstaat er onderling enorme verbinding, op een heel andere manier dan wanneer je met elkaar kletst.
De deelnemers zijn divers. Sommigen schrijven al, anderen helemaal niet. Of je gevorderd bent of niet, daar ben je niet mee bezig. Het maakt niet uit, iedereen is gewoon aan het schrijven. Tijdens een moeilijke periode, waren de schrijfmomenten echt lichtpuntjes in mijn leven. Natuurlijk zijn dat ook de momenten met mijn kinderen, met vrienden, maar het schrijven was echt alleen voor mij. Ik kon me richten op wat ik koester, op waar ik energie uit haal, hoop. Het hielp me met het verwerken van verdriet. Het was het enige wat ik mezelf gunde, een korte ontsnapping, vol in verbinding met aandacht voor mijzelf. Lichtpuntjes is echt het juiste woord.
Nieuwe dingen
Ik leerde Stadsklooster Haarlem kennen omdat er in de startperiode, ik denk zo’n drieënhalf jaar geleden, een mindfulness activiteit plaatsvond. Ik zat 20 jaar in het onderwijs ben nu loopbaan- en re-integratieadviseur en mindfulness trainer. Ik kende de trainer die het gaf en het verhaal over Stadsklooster sprak mij aan. Ik denk dat mensen op een bepaald punt in hun leven kiezen voor dit soort activiteiten. Dat geldt in ieder geval wel voor mij. Ik heb een mannengezin, twee zoons in de puberteit, een baan, een sociaal leven. Ik moet bewust kiezen: waar ga ik mijn tijd aan besteden? Stadsklooster Haarlem biedt allerlei activiteiten zodat je echt kunt ontdekken: is dit iets voor mij? Er is een grote variëteit in wat je kunt doen. En de locaties waar de activiteiten plaatsvinden zijn prachtig. Zit je ineens te schrijven in een kerk of een prachtige historische plek. Daar gaat mijn romantische brein van aan.
Ik wist natuurlijk al dat schrijven bij mij past. Ik heb ondertussen het jaarprogramma gedaan, schrijven met een vaste groep mensen, je leert elkaar daardoor kennen, dat is bijzonder. Maar ook doe ik regelmatig losse sessies. Daar ontmoet je weer andere mensen, het heeft een andere dynamiek. Ook dan ontstaat echt contact, verbinding. Hoewel ik nooit buiten het schrijven om mensen ontmoet die ik bij Stadsklooster leer kennen. Ik weet dat er vriendschappen ontstaan. En als je elkaar tegenkomt op straat, is de groet anders, want het is echt contact van kwaliteit wat je hebt gehad. We hebben elkaar gezien.
Uit mijn comfortzone
Vorig jaar vond ik het tijd om eens uit mijn comfortzone te stappen. Ik wilde wat meer plezier in mijn leven. Wat meer lachen. Ik ben Speel je vrij gaan doen. Hierbij dacht ik: dit is goed voor mij. De mensen die daar komen zijn weer heel anders dan de schrijvers. Toch klikte ook dat meteen. Je voelt ook dat zo’n eerste keer voor iedereen een beetje spannend is. En je wordt hierin goed begeleid door Saskia, ze maakt meteen duidelijk: je hoeft niets te kunnen je neemt jezelf mee en dat is genoeg. De oefeningen maken dat je meteen uit je hoofd komt. Want als je nadenkt, dan loopt het niet lekker. Er is veel interactie met de ander, veel improvisatie, je intuïtie volgen is echt het beste, spontaan ontstaan de leukste dingen. Je moet durven, proberen en Saskia begeleidt dat kundig. Er wordt gelachen, er is zelfspot, iedereen is hartelijk, warm, het is echt. In verbinding.
Echt Stadsklooster Haarlem
Scenes die je speelt ontstaan in interactie, heel organisch, verassend. Je stapt daarna op de fiets, terwijl alles nog resoneert. Ik fiets met een blij gevoel naar huis en ga pas daarna weer over naar de orde van de dag. Schrijven blijf ik doen, Speel je vrij weet ik nog niet zeker. Ik kan ook weer wat nieuws proberen. De verschillende activiteiten geven me blijkbaar nét iets anders. En toch is het beiden écht Stadsklooster Haarlem. Wat dat precies is? Dat is echt lastig te benoemen: verbinding? De ervaring van de trainers, de ambassadeurs, de liefdevolle aandacht van het kantoor om de juiste dingen te bieden? Medemenselijkheid? Jezelf mogen zijn? Ik weet niet wat het is, ik denk dat iedereen dat voor zichzelf moet ervaren.’
- Vind hier meer informatie over al onze schrijfmeditaties.
- De reeks ‘Schrijven met het jaar start op dinsdag 26 februari 2025. In deze jaarcursus schrijf je iedere maand een ochtend met elkaar in een vaste groep. Bij het schrijven over je eigen leven laat je je inspireren door de kenmerken van dat seizoen. Schrijfervaring is niet nodig.
- De toneelspeelcursus ‘Speel je vrij‘ start op maandag 24 februari 2025 (reeks van vijf lessen). Geschikt voor iedereen die behoefte heeft aan speelsheid, ontspanning en verbinden met anderen en die open staat voor persoonlijke groei.
